Die ANC se stryd teen Trump én realiteit
Die ANC se sekretaris-generaal, Fikile Mbalula, het verlede week by ’n ANC-mediakonferensie verklaar: “Donald Trump martel ons [bedoelende die ANC] elke dag en nag. Elke week, martel hy ons!” Hierdie buitengewoon reguit opmerkings deur ’n ANC-hooggeplaaste gee vir ons ’n idee van hoe dinge gaan agter die skerms by Luthuli-huis. Vir dekades kon die ANC wegkom met vernietigende en diskriminerende beleide plaaslik sowel as ekstremistiese buitelandse beleid en retoriek. Daardie wittebrood is duidelik nou verstreke en die party sukkel om hierdie nuwe, onbekende waters te navigeer.
Die ANC bestempel president Donald Trump se uitvoerende bevele, kritiek teen die Suid-Afrikaanse regering en die instelling van wederkerige tariewe as “martelend”. Dit dui daarop dat dié party geen immuniteit het teen skeptiese en ondersoekende internasionale aandag nie. ANC-kaders het gewoond geraak aan die rooi tapyt wat vir hulle uitgerol word, selfs al betrap hulle dit gereeld met modder.
Die diplomatieke krisis wat vanjaar tussen die Trump-administrasie en die Suid-Afrikaanse regering ontvou, word hoofsaaklik gekenmerk deur die botsing tussen die Trump-administrasie wat aandring op onderhandelinge en uiteindelik ’n ooreenkoms, en die ANC wat nie enige toegewings wil oorweeg nie. Dít is ’n resep vir ’n ramp.
Intussen is Trump se tariewe vir 90 dae op ys geplaas sodat daar met die onderskeie lande hieroor onderhandel kan word. Die arrogante gedrag wat die ANC – as lid van die regering van nasionale eenheid – tot dusver openbaar het, dui nie op ’n party wat by sulke onderhandelinge sal kan wegstap met ’n ooreenkoms nie, want ’n ooreenkoms gaan ’n nederige benadering en opofferings behels.
Dit lyk asof die ANC en sy mediabondgenote hulself daarvan oortuig het dat die diplomatieke krisis tussen Suid-Afrika en Amerika die gevolg is van ’n groot misverstand. Dis natuurlik gerusstellende selfbedrog. ’n “Misverstand” sou impliseer dat die enigste ding wat nodig is om dié krisis te ontlont, is om die feite na die tafel te bring. Die probleem vir die ANC is egter dat die feite oor Suid-Afrika hoofsaaklik in die guns van die Trump-administrasie swaai. AfriForum het in sy onlangse dokumentêr Is Trump right about South Africa? op hierdie realiteit gewys.
Dit is ’n feit dat die Onteieningswet privaateiendomsreg bedreig. Verlede week het adjunkpresident Paul Mashatile weereens bevestig dat onteiening sonder vergoeding gaan plaasvind. Dit is ’n feit dat plaasmoorde ’n ernstige kwessie is wat aangehits word deur die “Kill the Boer”-dreunsang. Nadat Julius Malema hierdie dreunsang gesing het op Menseregtedag, het president Cyril Ramaphosa se woordvoerder bevestig dat die president dit nie gaan veroordeel nie. Dit is ’n feit dat die Suid-Afrikaanse regering tans meer as 142 raswette het. Vroeër vanjaar is ’n professionele krieketspan byvoorbeeld weens rassekwotas beboet en uit ’n toernooi geskop.
Die ANC gaan eers die realiteit van hul eie radikale beleide en retoriek, asook die vernietigende en immorele gevolge daarvan, moet aanvaar voordat hul enigsins ’n kans kan staan om in Suid-Afrika se belang met Trump te onderhandel. Die eerste stap om ’n probleem op te los, is om te erken dat die probleem bestaan. Om met Trump te baklei is een ding, maar om met realiteit te baklei is futiel. Soos C.J. Langenhoven uitgewys het: “’n Man wat sy toevlug tot ’n leuen moet neem, vind dikwels uit dat hy in ’n huis gaan skuil het wat nie ’n agterdeur het nie.”
- Van Zyl is hoof van Openbare Betrekkinge by AfriForum
